குஞ்ஞம்மா (மலையாளச் சிறுகதை) - அசோகன் சருவில்

அசோகன் சருவில் எழுதிய 'இரண்டு புத்தகங்கள்’ சிறுகதைத் தொகுப்பிலிருந்து, நன்றியுடன்..

இந்தச் சிறிய கதை பற்றி எழுத்தாளர் ஷாஜி வியந்து எழுதுகிறார் இப்படி : 

சாதாரண மனிதர்களின் மிகச் சாதாரணமான வாழ்க்கை அனுபவங்களை அவற்றின் முழுவலிமையுடனும் பலவீனங்களுடனும் உள்வாங்கி அசாதாரணமான கதைகளாக மீட்டுருவாக்கம் செய்வதில் அசோகன் சருவிலுக்கு இருக்கும் மேதமையை வெளிப்படுத்தும் கதை 'குஞ்ஞம்மா'. பெண்மை எனும் பெரும் துயரத்தை ஓர் ஏழைப் பெண்ணின் வாழ்க்கை வரலாறாக, மிகக்குறைந்த வார்த்தைகளில் எழுதிச் செல்லும் இந்த அரைப் பக்கக் கதை, நமது இதயத்தை நொறுங்கவைக்கக்கூடியது.

வாசியுங்கள். நன்றி!

*

குஞ்ஞம்மா - அசோகன் சருவில்

தமிழில் : சுகானா

--------------

தூரத்தில் மலைப் பாதைகளைக் கடந்து கூட்டம் நெருங்கி வந்துகொண்டிருந்தது. ஆட்கள் குறைவுதான் எனினும் விரிந்த குடைகள் கூட்டத்தை அதிகமாக்கிக் காட்டின. வெள்ளிச் சிலுவைகளின் மணியோசைகளோடு கூட்டம் வந்து கொண்டிருந்தது. நீண்ட அங்கி அணிந்த ஒருவர் கனமான புத்தகத்தைப் பார்த்து, ஏதோ வாசிப்பது மாதிரி ஒலியெழுப்பினார்.

கூட்டத்திற்கு நடுவே தள்ளுவண்டியில் காட்டுப் பூக்களுக்கிடையே கதராடையணிந்து, தலையில் வலைவைத்து, கண்கள் மூடி குஞ்ஞம்மா படுத்திருந்தாள். இப்படியான பயணமொன்றும் அவளுக்குப் புதிதல்ல. முப்பது வருடங்களுக்கு முன் பல நாழிகை தூரங்கள் கடந்து அகளி வரை பேருந்தில் வந்தாள். பயணத்திற்கிடையில் வாந்தி எடுத்தாள். கோட்டயத்திலும், திருச்சூரிலும் இறங்கி ஓய்வெடுத்தாள். ஆனால் இன்று வாந்தி எடுக்கவில்லை, பழகிவிட்டது போல.

நன்றாக நினைவிருக்கிறது. குஞ்ஞம்மா எப்போதும் மீனச்சிலாற்றில்தான் குளிப்பாள். அப்படியான ஒரு நாளில் அவளைத் திருமணம் செய்ய ஒருவன் வந்தான். மணம் முடித்தவனோடு ஊரையும் வீட்டையும் விட்டு வெளியேறினாள். மலைப்பாதைகள் வழியே, இருபத்தியெட்டு நாழிகைகள் நடந்து வந்து, மூங்கில் கழிகளை இணைத்து இங்கே ஒரு வீடு கட்டினாள். சுவரில் சிலுவைநாதனை மாட்டி வைத்தாள். வெயிலில் காய்ந்து விவசாயம் செய்தாள். காட்டுப்பன்றி எல்லாவற்றையும் நாசமாக்கியது. பன்றிக்கு வைத்த நாட்டு வெடிவெடித்து அவளுடைய தொடை வெந்து விட்டது. வீட்டிலேயே படுத்து, தின்று, குடித்துக் கொண்டிருந்த வளர்ப்பு பன்றியைக் ‘கணவன்' என்று அழைத்தாள்.

விவசாயம் செய்து பெண்பிள்ளைகளைக் கரையேற்றினாள். மகனை போலீஸ் அடித்தே கொன்று விட்டனர். அதன்பின், நாள் முழுக்க சிலு வைக்குக் கீழேயே ஜெபம் செய்தபடியிருந்தாள். கையும் காலும் காய்ந்து வற்றிவிட்டன. கடைசியில் யாரோ காட்டுப்பூக்கள் கொண்டுவந்தனர். கூடவே, ஊதுவத்தியும் கொண்டு வந்தனர்.

குஞ்ஞம்மா...

மலைக்காற்றை ஏற்றுவாங்கி மணியோசை கேட்டபடி குஞ்ஞம்மா புளாங்கிதமாகப் படுத்திருந்தாள். கூட்டம் அவளை கவனிக்கவேயில்லை. அவரவர்களின் வேலையைப் பார்த்து வந்த வழியே போய்விட்டனர்.

*

நன்றி : வம்சி புக்ஸ் , சுகானா